بلدرچین
می توان گفت اهلی کردن بلدرچین در قرن ۱۱و احتمالا در ژاپن صورت گرفت و در چین و کره ادامه یافت. از لحاظ جانورشناسی بلدرچین به راسته مرغان، خانواده قرقاول ، زیر خانواده مرغان مزرعه و گونه بلدرچین تعلق دارد.
هدف از نگهداری بلدرچین تولید تخم خوراکی و تخم نطفه دار بود که بعدها به عنوان یک منبع تولید گوشت نیز مطرح شد. در ژاپن از سال ۱۹۱۰تولید تخم از این پرنده اغاز شد .
این پرنده به خاطر داشتن جثه کوچک دارای مصرف غذای ناچیزی است و نیاز به جای زیادی برای نگهداری ندارد همچنین رشد سریع وسن کم بلوغ جنسی و نتیجتا تولید نسل جدید در مدت کوتاه نه تنها در زمینه نگهداری عادات و رفتارتغذیه ای و اصلاح نژاد بلکه در زمینه فیزیولوژی- پاتولوژی و توکسی کولوژی نیز مورد بررسی است .
پرورش بلدرچین حدودا ۱۲-۱۵سال پیش در ایران آغاز شد و با توجه به سرمایه گذاریهای انجام شده در سالیان اخیر پیشرفت قابل ملاحظه ای نموده بطوریکه هم اکنون در ایران نژادهای گوناگونی از این پرنده پرورش داده می شود .
جنبه های اقتصادی بلدرچین
بلدرچین با داشتن اکثر خصوصیات مناسب مانند: جثه کوچک، رشد سریع ( ۳۰ روز )، بلوغ زود رس، تولید بالای تخم ، فاصله نسلی کوتاه، کمترین نیاز به محیط پرورشی از نظر مساحت، تغذیه کم، مقاومت به شوری جیره، مقاومت به بیماری ها ، عدم تجویز واکسن و آنتی بیوتیک ها و دوره کوتاه جوجه کشی بهترین کارآفرینی و اشتغال زایی محسوب می شود که شغل مناسبی با درآمد عالی می توان در نظر گرفت.
ویژگیهای عمومی بلدرچین:
به طور کلی بلدرچین ها پرندگانی پرطاقت، نیرومند و مقاومی هستند و می توانند در گستره وسیعی از مناطق با آب و هواهای گوناگون رشد و تولید مثل نمایند که این توانایی ناشی از قدرت سازگاری بالای آنها با شرایط گوناگون محیطی می باشد. بلدرچین دارای مقاومت خوبی نسبت به شرایط نامساعد محیطی بوده و در محیطهای مختلف به راحتی سازگار می گردند. این پرنده پس از رسیدن به سن بلوغ به مدت حدود ۶- ۴ ماه تخمگذاری خواهد کرد که متوسط تخمگذاری در این مدت حدود ۱۰۰ عدد تخم نطفه دار خواهد بود که از این تعداد در دستگاه جوجه کشی حدود ۷۵- ۷۰درصد به جوجه تبدیل خواهند شد.
جوجه های بلدرچین بدست آمده از گله مادر پس از گذشت ۴۵روز به وزن کشتار می رسند و در این هنگام وزن متوسط لاشه در آنها می تواند بسته به نوع و نژاد از ۱۴۰ گرم الی ۲۲۰ گرم متغیر باشد.
